آموزش دادن و فرهنگ سازی خیلی کار طاقت فرسایی هست. دلم برای آدم‌هایی که رسالت و دغدغشون آگاهی دادن درباره اشتباهات فرهنگی و اعتقادی ماست می‌سوزه! تصور کن هزاران مقاله، ساعت‌ها بحث علمی، چند صد روانشناس و خبره‌ی فلان موضوع دارن میگن تمام مدت پدر و مادر و جامعه اشتباه به عرضمون رسوندن! بعد یه عده آدم ِ عجیب، هنوز هم معتقدن روشی که پدران و مادرانشون طی می‌کردن خیلی هم درست بوده! این حجم از نشنیدن و ندیدن و نخوندن از چی نشات می‌گیره؟ انگار بیشترمون راحت‌ترین راه رو انتخاب می‌کنیم: ندیدن راه‌های جدید، نشنیدن نظرات جدید، نخوندن بحث‌های جدید و در نهایت زندگی کردن به سبک پدر جد
+ببین، بشنو، حتا امتحان کن! اگر روش بهتری نبود ردش کن. اگر روش بهتری داری ارائه کن.
+وقتی جبهه می‌گیری یعنی ترسیدی. مثل ترسوها نباش.
درباره این سایت